Yeeaahhh Thessaloniki, here we come!!
Die wekker, hmmm het is dat we een lekker weekje voor de boeg hadden want anders hahahaa. Om 01.45 uur ging dat ding af en wist ik effe niet waar ik was. Even later stond ik onder de douche en nog wat later liep ik beneden in de huiskamer wat dingen bij elkaar te zoeken. Broodjes en een flesje water werden in de tas gestopt, we namen afscheid van (poes) Ouzo (in het bijzonder) en de andere poesjes en netjes om 02.30 uur stond Vaders voor de deur die ons naar Schiphol ging brengen. We gooiden de koffer in de auto en een kwartiertje later stonden we op Schiphol.
We hadden wel verwacht dat het heel druk zou zijn maar dat viel echt mee. Ik denk dat het inchecken en de security ons maximaal 10 minuten heeft gekost, dus helemaal niks te klagen. Hierna liepen we heel relaxed naar gate D83 en kon het wachten beginnen. Rond 04.15 uur kwam de Cockpit aangelopen en niet veel later volgde de Cabine. Om 04.30 konden we boarden. Ik gaf de tompoezen aan mijn collega en dook de Cockpit even in om me voor te stellen. Ik had de stoelen 32E en 32F geboekt dus we konden lekker helemaal achterin zitten. Achterin werd ik al opgewacht door een hele vrolijke collega Marie-Claire van W, ik stelde me voor en ze vroeg gelijk naar mijn achternaam, daarna schoot ze echt in de lach. Hahaaaa zei eindelijk heb ik je aan boord, ik scheen toch wat goed te doen in mijn werk dus. We stonden even gezellig wat te babbelen en kregen gelijk wat te drinken van haar, Ria nam een thee en ik ging voor de koffie zwart.
Het was een race tegen de klok want de drankjes waren echt gloeiend heet en we hadden nog maar 10 minuten voordat we zouden opstijgen. Netjes om 05.00 uur werden we achteruit geduwd en konden we gaan taxien naar de Polderbaan. Daarna hadden we een ‘vliegende start’ en vlogen we lekker naar Thessaloniki. Tijdens de vlucht werden we weer goed verzorgd door mijn collega’s. Ria nam nog een bakkie thee en ik ging voor de cappuccino met een saucijsenbroodje. Rond 07.20 uur werd de daling alweer ingezet en hadden we de relatief korte vlucht (voor wat we gewend waren) bijna achter de rug. Na de landing namen we afscheid van de Crew en bedankten we Marie-Claire in het bijzonder voor de goede zorgen, want we waren weer niks tekort gekomen!
Het eerste uur in Thessaloniki was aangebroken, en wat deden we als eerste .. juist ja .. op zoek naar een bus richting het centrum van de 2e stad van Griekenland. Ver zoeken was het niet, want net buiten de terminal stond een klein loketje met .. jawel .. buskaartjes. Ik kocht er 2 voor 2 euro per stuk en nog geen 5 minuten later kwam bus X1 aangereden. We stapten in de bus die maar voller en voller leek te lopen, airco stond niet aan, ik zat achter glas midden in de zon en de temp was om 08.00 (Hollandse tijd) al opgelopen naar de 26 graden en zou in de loop van de dag nog veel hoger gaan worden. 10 Minuten later reed de bus weg en op dat moment geloofde ik nog in de buslijnen van Thessaloniki, dat zou later in de week wel anders worden hahahaaa.
Jeetje wat een kraakbus was dit zeg en wat een geweldig wegdek waar we over reden (!). Thessaloniki was ‘geschiedenis’ .. nou dat was gelijk al te merken ja. Zo’n 40 minuten later kwamen we aan bij het treinstation dat precies voor ons appartement lag. Het was 3 minuten lopen en toen .. toen zocht ik de receptie. Uhhh hallo, ik zag alleen maar appartementjes en heeeeel veel belletjes .. hmmm en nu. Er liep een Griekse dame en ik vroeg haar naar de Orange Bottle, het zei haar niets. Ze sprak alleen Grieks dus ik vroeg op zn Grieks naar nummer 91 en ze wees ons de weg. Okee, dat had ik gevonden maar alweer alleen maar belletjes ennnnn ennnnn en een belletje met de naam “Orange Bottle” erop. Ik belde gewoon aan en .. noppes, geen gehoor .. maar er was nog een belletje, daar belde ik ook aan en ik hoorde ik iemand Hallo zeggen. Ik zei “Ik wil inchecken”, maar weet je hahaha, dit waren de vorige huurders, het was dus echt gewoon een appartement zoals AirB&B en ik kon er wel om lachen. Ik keek mijn communicatie nog een keer terug en daar zag ik de naam Reception Rotonda in staan, google maps zei me dat dat zo’n 200 meter lopen was en yessss, daar was het hotel waar ik moest inchecken .. lachen toch!!!!
Het was inmiddels 10.45 uur lokale tijd (uurtje later in Greece) en inchecken lukte nog niet. Wat ik ook probeerde bij de drukke dame van de receptie, helaas het enige dat ze zei was “kom om 14.00 uur maar terug” zei ze. We zetten de koffers even in een kast en in diezelfde kast kleedden we ons even om, lange broek uit, ander Tshirt aan en daar gingen we de stad in met zo’n 31 graden al op de thermometer. Vasilis zei dat er een Outlet Mall om de hoek was, daar liepen we dus in eerste instantie naartoe .. maaarrrr , het was zondag, heeeel veel winkels waren dus gesloten net als deze Mall hahaaa. Er stond een man of 10 politie voor de deur met motoren, waarschijnlijk soort bewaking voor een leeg winkelcentrum.
Okee we gingen op zoek naar een bus richting het wereldberoemde Aristotelous Square, het plein loodrecht op zee stond en die ik al regelmatig op de webcam had bekeken. We kochten een flesje water en precies op dat moment kwam de bus voorbij rijden, daarna duurde het bijna nog 25 minuten voordat de volgende kwam. Tijdens het wachten bij de bushalte kwamen meer en meer Tokkies (als je begrijpt wat ik bedoel ;-) Uiteindelijk stapten we uit op het plein, liepen eerst een rondje in 33 graden inmiddels en ik kan je zeggen .. dat was heet, heel heet dus de flesjes water deden het goed. Na lang gelopen te hebben (ook langs de boulevard) werd het tijd voor onze eerste Pita Gyros. Op het plein zagen we de eerste Pita Gyros toko maar ons motto was en is “Nooit bij de eerste” dus we liepen door. Nou hadden we dat maar niet gedaan, we vonden echt geen andere, liepen we dan echt helemaal in een verkeerde wijk ?? Na een half uur lopen kwamen we weer terug bij de eerste en hebben we daar onze eerste Pita Gyros op hahaaaaaa.
Hiervandaan liepen we naar het VVV kantoor en kregen we wat info mee voor de buslijnen en het strand en wilden we terug naar het Hotel. Hmmm welke bus?? Jaa hoor, het duurde zo lang dat ik besloot zomaar in te stappen en te kijken waar we uitkwamen (dat was een leuk idee, maar achteraf gezien had ik daar wel spijt van). Hij bracht ons verder en verder vanaf het centrum en er was geen mogelijkheid om bus te wisselen. We stapten toch maar uit en met behulp van de Moovit App liepen we een heel eind in noordelijke richting (berg op dus) mooi he hahaaa. Bij een andere bushalte duurde het echt nog heel lang maar yessss, daar kwam een bus die ons naar onze eigen halte bracht, en wat voor bus, een bus met. .. jawel .. HOUTEN stoelen, mamma mia wat een feest was dat hahaaaa, maarrrr hij deed z’n ding, en bracht ons naar huis waar we even wat tijd voor onszelf namen, ik stapte onder de douche en daarna zijn we toch even een kleine 2 uurtjes gaan slapen, we waren al wakker vanaf 02.00 uur ennuhhh, we waren ook geen 20 meer hahaaaaa.
Om 19.30 uur zijn we de bus weer ingestapt, op zoek naar het Bierfestival en ook dat was een belevenis. Via die Moovit App had ik de bus gevonden, daarna nog een stukje lopen en voila .. zo makkelijk had het moeten zijn dus maar helaas, bij ons liep het altijd anders. We stapten de bus uit en in eerste instantie liepen we gewoon de verkeerde kant op, dat paste wel bij mij. Het was de eerste avond, we waren al sinds 02.00 uur wakker, het was warm dus eigenlijk hadden we helemaal geen zin om verkeerd te lopen. Het feest was bij een EXPO en stond ook niet goed aangegeven (vonden wij), uiteindelijk na 5 minuten de verkeerde kant te zijn opgelopen draaiden we om en 10 minuten later zagen we grote borden van het Bierfestival taaadaaa .. Maar .. waar was de ingang ?? We konden er wel om lachen en kozen ervoor om wat andere mensen achterna te lopen. Niet veel later hoorden we al muziek en zagen we in de verte veel kraampjes staan dat alle Biertentjes bleken te zijn.
We hadden het gevonden, het weertje was super en het zag er supergezellig uit. We liepen eerst een verkenningsrondje en toen was het tijd voor mijn eerste Blondine, mijn eerste Blonde Biertje en die smaakte heeeeerlijk. Er waren biermerken uit alle streken van Griekenland en zelfs de Duitse biertjes waren vertegenwoordigd, maar daar ging ik niet voor. Er was Bier, er was Muziek, er waren Hamburgers en allerlei andere soorten eten, al met al was het een mooi feest.
Na een paar biertjes was het eigenlijk tijd om wat te eten, tsjaa gingen we van het festival af om een restaurant op te zoeken, of deden we een keer makkelijk. Tenslotte waren we doodop .. we kozen ervoor om een grote chickenburger te halen en lekker aan de kant te gaan zitten genietend van de muziek en alles wat voorbij liep. Opeens hoorden we een bekende sound, was dat ?? Jaa, dat was echt een song in een mix verwerkt die wij voor het eerst op Kreta hoorden (ruim 24 jaar geleden zeg maar), een zwoele song met een herinnering voor ons, een song die ik later nog op Single kado heb gekregen van mijn Meiden .. het ging om “No no noooo - van Dawn Penn” .. dat maakte de avond nog beter dan dat ie al was. Na dit genieten was er nog tijd voor een biertje en rond 22.30 uur zochten we weer een bus op, zelfs dat was weer lastig omdat de App die ik had niet helemaal 100% de waarheid liet zien. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat de App wel liet zien wanneer de bussen moesten komen .. maar dat de chauffeurs daar hun eigen gedachten over hadden hahaaaa.
Daar kwam de bus, uhhh overvol joh, en we stampten ons gewoon naar binnen. Bij het station voor ons Appartement stapten we uit en rond 23.30 uur lagen we lekker op bed, ik ben nog wat gaan tikken (moest wel he na zo'n lange dag) en rond 00.15 uur deed ik mijn oogjes ook maar dicht in een heerlijk zacht bed zzz zzz zzz.