Een dagje met een nieuwe planning, inclusief Siesta tussen de middag.

Ria maakte me om 08.00 uur wakker, het was nog lekker donker in onze slaapkamer met de luiken dicht maar buiten was het alweer lekker druk, warm en levendig. We hadden besloten om op tijd naar de White Tower te gaan en om Bus 50 te nemen die langs alle highlights van Thessaloniki zou rijden. Om 09.30 uur (best nog wel laat) stapten we bus 11 in en 15 minuten later dachten we bij de White Tower aan te komen maar dat liep weer even anders (hoe kan het ook anders he). Er kwam een oud mannetje de bus in en wij stonden netjes op voor hem, eerst wilde hij niet maar toen ging ie toch maar zitten en ik ging naast hem zitten. Hij begon te kwekken en ik zei in het Grieks tegen hem dat ik uit Holland kwam en dat ik geen Grieks sprak, hij kon er wel om lachen maar ging toen toch allerlei dingen proberen uit te leggen me. Hij vroeg ook wie Ria was, dus ik zei dat we getrouwd waren .. ahaaa toen was het goed. Doordat ik zo zat te ‘kwekken’ met die man, vergaten we uit te stappen bij de White Tower en dachten we 1 halte verder uit te stappen .. alleen was die halte bijna 2 km verderop hahaaaa. We wandelden terug naar de boulevard en zagen bus 50 aan ons neus voorbij gaan, en die ging maar 1x per uur .. hmmm de plannen werden maar weer een keer gewijzigd dus.

Om na te kunnen denken hadden we wat energie nodig, langs de boulevard vonden we een Juice Bar waar we een verse Jus d’orange voor Ria en een koude Frappe voor mijn haalden, de temperatuur was inmiddels alweer opgelopen naar de 29 graden zonder wind, best warm te noemen. Onderweg kwamen we toch al veel bijzonderheden tegen. We zagen uiteraard de White Tower, niet veel verder hadden we de Parapluutjes gezien waar je overigens ook heerlijk aan de kant kon gaan zitten, kijkend over de zee en genietend van de rust. Ook hadden we het standbeeld van Alexander de Grote gezien, gigantisch groot en mooi om te zien.

We gingen in de schaduw zitten kijken naar de Piratenboot die voorbij kwam en opeens zagen we ander oud mannetje met een broodjes kar, jeweetwel die typische griekse broodjes die echt een keer gegeten moest hebben met de mooie naam "Koulouri". We kochten lekkere broodjes van hem maar toen Ria een foto van hem wilde maken kreeg ze heel duidelijk “Ochi ochi .. “ te horen, en we weten natuurlijk allemaal dat dat "Nee Nee!! ..." betekent hahaaa ..  Ach ja, we respecteerden dat en genoten van zijn heerlijke broodjes, eerlijk is eerlijk (maar toch hadden we wel een snelle foto van hem ;)

Okee wat gingen we doen, er kwamen veel ideeen voorbij maar uiteindelijk kozen we ervoor om toch maar voor bus 50 te kiezen en dan maar een uurtje later, alhoewel, het was alweer 11.40 uur dus het was nog maar 20 minuten wachten. Bus 50 reed langs alle Highlights van de stad, in de bus hing een monitor met beeld en ook werd er van elke highlight verteld wat het was (in het engels), en dat voor maar 2,00 per persoon. Het verschil met de Hop-on Hop-off bus was dat dit 1 rit was van een uur, als je eruit ging moest je weer een nieuw kaartje kopen. Het lekkere aan deze bus was dat het een nette bus was met goed stoelen en airco, niet geheel verkeerd.

Het was een leuke tour, okee je had niet echt de tijd om alles rustig te bekijken (omdat ie gewoon een route afreed) maar je kon wel voor jezelf onthouden (of opschrijven op mijn leeftijd) waar je nog een terug wilde gaan om het in eigen tempo te kunnen bekijken, al met al was het die 2 euro dubbel en dwars waard. Toen we weer terug bij The White Tower waren kregen we trek, trek in iets zoets of toch maar simpel een Pita Gyros hahaha. En dat werd het, een ijskoude Mythos erbij en wij waren weer zo blij als een kind. Een klein half uurtje later zijn we de Kapani Market (lokale markt) gaan bezoeken, net zo’n markt als je veel in Spanje ziet, allerlei winkeltjes (ook veel vis) die spotgoedkoop zijn, maar ook heel erg rommelig.

Het was leuk om een keer overheen te lopen, maar daar bleef het dan ook bij. De zon deed weer goed haar best, dat was lekker natuurlijk, maar ook wel heeuul erg warm, de dag ervoor hadden we meer dan 10 km gelopen en nu zaten we ook alweer op de 6,5 in 30 graden (zonder wind). We besloten dus om een siesta in te lassen en even terug naar de kamer te gaan om te douchen en bijkomen voor de avond waarin we naar de Trigonion Tower wilde gaan, hoog in de stad met een mooi uitzicht over de stad beneden. Een Toren dat een deel was van de lange stadsmuur heel lang geleden. Van bovenaf kon je goed zien waar de oude muur moest hebben gestaan omdat de flats eromheen gebouwd waren, volg die leegte tot de zee en daar had dus de muur gestaan. Om 15.00 uur stond ik weer lekker onder de douche gevolgd door een relax uurtje op bed (dit verhaal tikkend zeg maar hahahaa) Daarna kon ik er lekker van genieten om gewoon op balkon te zitten, boven de drukte van een levendig en druk Thessaloniki met bussen, auto’s, taxi’s, fietsers, wandelaars en treinen voor de deur. Sappie erbij en Robski had het wel naar zijn zin.

Nadat ik uit had gezocht welke bus we moesten hebben naar de Toren zijn we om 18,50 uur naar beneden gelopen om bus 23 te pakken naar The Upper-City. Het was toch nog wel zo’n 25 minuten rijden voordat we boven waren en toen we eenmaal boven waren .. nou wat denk je .. de hele week (we waren er pas 2 dagen maar toch) was er geen wolkje voor de zon te zien, en net nu wij boven waren om de stad van bovenaf verlicht door de zon te zien .. juist .. was er een groot wolkendek waarachter de zon verdween, zoooo jammer maar niks aan te doen. Af en toe zag je een stukje zon tevoorschijn komen en ook dat was een mooi gezicht. We kochten een biertje en wachten tot de zon onder was gegaan en de lichtjes in de stad aan werden gestoken, ook dat was mooi om te zien en boven was een heerlijk vriendelijke stemming, iedereen was daar tenslotte voor hetzelfde .. romantisch naar de zonsondergang kijken.

Rond 20.30 uur gingen we er weer vandoor, namen we dezelfde bus terug .. of gingen we. .. uhh .. ja dus .. we gingen lopend naar beneden (2,5km). Eerst moesten we de weg even zoeken die naar beneden leidde en later pakte ik google maps erbij om direct door te lopen naar Tripia Potiria die we via Tripadvisor hadden gevonden. De recensies waren goed, de locatie was goed dus we gokten het er maar op. Nou echt dat was geen verkeerde keuze, het was 1 van een aantal restaurantjes op een soort grote binnenplaats die helemaal overdekt was (en toch weer niet) waardoor je buiten zat (maar toch weer niet) snap je nog, heel gezellig pleintje met restaurantjes, laten we het daar maar op houden.

We bestelden die lekkere pittige feta-dip (naam even vergeten) met geroosterd brood (ik weet het weer: Tyrokafteri) en Ria nam een Pork Steak en ik ging voor de Kebap (bij gebrek aan Gyros), daarnaast bestelde ik ook een fles Ouzo, helaas geen Plomari dus het werd een onbekend merk voor mij en dat was ff spannend. Het voorgerecht was echt super lekker .. en toen kwam de Ouzo .. hmm .. een boer als ik was vertrouwde ik het voor geen meter natuurlijk, ik deed 2 ijsklontjes in mijn glas, schonk er wat Ouzo op, wachtte even tot ie goed koud was en nam een klein slokje .. uhhh .. WTF .. die was zeker goed te drinken, net geen Plomari maar zeker heel erg lekker .. en de naam van dat lekkere drankje was “Ouzo Macheia” (op zijn Grieks dan, want geen idee hoe je dat in het Engels zou moeten schrijven). De beide hoofdgerechten waren net als de rest heel lekker en we hebben heerlijk zitten eten totdat de rekening kwam!! Huh, was dat onze rekening?? Onderaan de bon stond een bedrag van .. 25,00 euro, dat was het totaal bedrag voor dat alles .. hoe was het toch mogelijk he, waar deden ze het van. We betaalden, gaven een fooi en wisten voor onszelf dat we hier zeker nog een keer terug zouden komen!!

Om 22.45 uur liepen we door een heel gezellige wijk richting de hoofdstraat voor een bus naar huis. Het duurde even omdat ik natuurlijk nog steeds geen vriendjes was met die App (die het ook wel weer goed deed) maar uiteindelijk kwamen we bij een bushalte op de hoofdstraat uit. We wachten even en opeens stond er een hele ouwe bus voor ons neus met lijn 10 erachter (die we eigenlijk moesten hebben). We sprongen in die ouwe bus met de gedachte dat die toch wel naar het treinstation zou gaan, want daar gingen tenslotte ALLE BUSSEN langs. .. toch ?? Nou uhhh .. NIET DUS!!! Deze bus ging te vroeg richting het zuiden en we gingen serieus de verkeerde kant op. Toen ik op de stop knop had gedrukt. .. reed de bus gewoon door bij de halte, en ook bij de volgende, bleek dat precies mijn knopje kapot was .. zuchtttt.
We stapten bij een grote Bushalte uit waar wel 15 bussen samen kwamen, dat leek ons een mooie start van de juiste bus naar huis, en ook dat liep natuurlijk weer even anders! We moesten eerst nog een stuk lopen, dus de grote bushalte weer uit naar een andere bushalte 200 meter verderop.

Daar bleek ik eerst naar de verkeerde kant te zijn gelopen dus hup weer terug naar de andere kant aan de weg om te wachten op lijn 51 die rechtstreeks naar het treinstation zou gaan. En wij maar wachten .. en wachten .. totdat er een gast opeens vroeg hoe laat het was, ik liet hem de tijd zien en hij begon te kwekken. Hij was werkloos en was ook chauffeur geweest en was ook muzikant. De bussen na 23.00 uur waren niet betrouwbaar dus met een beetje pech zouden we toch weer terug moeten lopen naar dat grote busstation waar we juist vandaan kwamen. We besloten nog even te wachten en bleven ook kwekken over Thessaloniki, Amsterdam, Kreta en geschiedenis, een echte trotse Griek dus.

Opeens kwam daar bus 51 aangereden .. we wilden hem laten stoppen en wat denk je .. hij reed gewoon door .. WTF .. die gast was kwaad joh, hij zei dat hij dit nog niet 1x in de laatste jaren had meegemaakt maar wat konden we doen, alleen maar weer hopen dat er nog 1 zou komen. Net toen we het zat waren en we gingen lopen, kwam er nog een bus aan .. Yeaaahhh .. lijn 54 was dat en die ging ook naar ons huis, holy shit dat was geluk hebben. We stapten met z’n 3en in en nog geen 3 minuten later stonden we op het station .. 3 minuten !!!

Als we dat hadden geweten, dan waren we wel gaan lopen want ik denk dat we zeker wel een half uur hebben staan wachten, pfffff. Ach, ik had weer een goed gesprek gehad met die Griek en hij vond het ook wel leuk ons ontmoet te hebben hahahaa, geweldig toch. We liepen snel naar huis en daar bleek dat we ook deze dag weer meer dan 10km gelopen hadden, 11,6 om precies te zijn. Ik nam nog een slokkie water, dook onder de douche en even later lag ik in bed om dit verhaal nog ‘even’ te gaan tikken. Om 01.30 uur ging ik slapen zzz zzz zzz.