We moesten er weer vandoor, koffer inpakken dus en weer terug naar huis.

De wekker ging om 07.00 uur en zachtjes aan werden we wakker, we hadden nog wat in te pakken en we moesten ook nog wat voor de Crew zien te kopen. Nadat we de koffer en trolley zo vol mogelijk hadden gestopt (zoveel hadden we niet bij ons dus we hadden ruimte over) zijn we de stad even ingegaan. We hadden een paar uitdagingen, eerst wilden we zelf een broodje eten en wat drinken (dat lukte vrij snel), ook wilden we wat lekkers voor de Crew kopen (zelfs dat lukte vrij snel) en toen kwam het meest belangrijkste, we moesten weten waar we op bus X1 moesten stappen die ons naar de luchthaven zou rijden en dat was best wel een dingetje bleek achteraf.

Waar ik het ook vroeg, overal kreeg ik een ‘ongeveer’ antwoord, niemand die me kon zeggen waar die bus zou stoppen en helemaal al niet welke tijdstippen. We besloten terug te gaan naar ons appartement, de restjes in de koffer te doen en naar Hotel Rotonda te lopen om uit te checken en het daar ook nog maar een keer te vragen. Uitchecken ging vrij vlot, sleutel inleveren, aangeven dat het allemaal goed was and that’s it. We hadden voor Vasilis (met wie ik de boeking via Facebook had geregeld) nog een pak stroopwafels en we vroegen de dames van de receptie of ze hem nog zouden zien. Ze moesten wel lachen en zeiden dat hij in een kantoortje naast de receptie zat, hij werd er gelijk bij geroepen hahaaa. We hebben even lekker staan babbelen, gaven hem de stroopwafels en hij was er echt blij mee. Hij wist wat het was en wist ook hoe lekker ze waren. We vroegen hem ook voor de bushalte van de X1 en hij zei dat we een paar honderd meter de straat in moesten lopen en dat we dan de eerste de beste grote bushalte moesten hebben, klonk best makkelijk dus.

We namen afscheid en gingen aan de wandel, okee daar was een bushalte, maar dan 1 zonder elektronisch bord of andere borden met buslijnen die daar zouden stoppen. Om eerlijk te zijn was het ook een bushalte waarvan alle ramen eruit lagen .. was het nou wel of geen bushalte want zoals deze waren er wel meer in Thessaloniki. We twijfelden want de tijd begon ook wel een beetje te dringen, ik zag zo’n periptero (kiosk) en ben het gewoon weer een keer gaan vragen, ik bleef maar doorvragen of het ‘deze’ halte was of niet ... hij zal me wel vervelend gevonden hebben maar uiteindelijk kreeg ik eruit dat het NIET deze was maar de volgende op zo’n 200 mtr verder lopen .. en die was het ook, bedankt meneer van de periptero hahaaa.

Okee, we hadden de halte gevonden maar helaas geen bord oid hoe laat ie zou komen, wat ik gelezen had was soms 2x per uur en soms 3x per uur, er zat niets anders op dan maar te wachten tot ie kwam .. en wat denk je .. 25 minuten later kwam ie eraan en konden we in stappen, de koffer in een rek gooien en zitten .. we zaten .. we konden .. we reden .. alhoewel .. reden ? Jezuss man wat was er aan de hand in de stad, de bus reeds nog zachter dan stapvoets, de hele binnenstad was 1 grote file, zo had ik gelukkig wel de tijd om onze kaartjes af te stempelen, onze kaartjes van 2,00 euro pp voor de reis naar de luchthaven, geen geld he.

We zouden om 14.15 uur vliegen dus moesten zeker wel om 12.00 uur op de luchthaven zijn .. maar met dit tempo ging dat niet lukken. Om 12.00 uur reden we nog bij de Boog van Galerius dus de planning die ik had .. kwam niet uit en zou ook nog eens spannend gaan worden omdat de luchthaven zelf ook bekend stond als een hele drukke en chaotische luchthaven, we hielden wel van een beetje spanning hahaaa.

Achteraf bleek dat er een grote happening was in de EXPO hallen, jeweetwel die we de eerste avond zochten en waar we nu dus in de laatste uurtjes last van hadden hahaa. De hele binnenstad was dus vastgelopen en waar we normaal 40 minuten over de busreis zouden doen, deden we er nu 1 uur en 20 minuten over .. het zou echt spannend gaan worden dus, in ieder geval geen tijd meer om te shoppen ;-)

Om 12.50 uur liepen we de hal in, een hal die in die ene hoek gigantisch druk was .. en wat denk je .. yeeaahh mooi man, dat was precies de hoek waar wij in moesten checken hahaa. Er zat niks anders op dan maar aan te sluiten en terwijl Ria in de rij bleef staan ben ik me even om gaan kleden. Om 13.45 uur had ik mijn boardingpassen in mijn hand en konden we de security opzoeken, snel daar doorheen (alleen Ria moest weer gefouilleerd worden natuurlijk haha) en op zoek naar de Gate want volgens de info die we hadden konden we bijna gelijk boarden, ik zei toch dat we het spannend zouden gaan maken. Ook bij de gate was een flinke rij maar een klein kwartiertje later stonden we buiten en konden we de bus nog maar een keer in, een heerlijk hete bus, zonder airco, met alleen aan 1 kant de deuren open, heerlijk nog even zweten zeg maar. Om 14.25 uur stapten we het vliegtuig in en maakten we kennis met de Crew en gaven we ze iets lekkers voor bij de koffie.

Toen we eenmaal zaten hoorden we van de Captain dat er 2 passagiers niet door de security waren gekomen en dat daardoor hun koffers weer uit het ruim moest worden gehaald. Door deze 2 konden we helemaal niet meer op tijd vertrekken waardoor we een zogenaamd ‘slot’ kregen van een half uur. Dat betekende dat we onze vertrek moment gemist hadden en weer achter in de rij kwamen .. met als gevolg een half uur wachten zodat ik even achter in de keuken kon gaan babbelen met een collega. Opeens hoorden we “Cabin Crew prepare for Take-off” en moest ik dus weer snel naar mijn stoel. Niet veel later werden de motoren gestart en konden we taxien naar de startbaan en met een vliegende start begonnen we aan de terugreis naar Amsterdam Schiphol, het zat er nu echt op.

Tijdens de vlucht kwam Casper nog even babbelen en bedanken voor de zoetigheid die we mee hadden genomen voor ze, ‘neem maar wat te drinken van ons’. zei hij, heerlijk toch. Tijdens de vlucht zijn we weer lekker verwend en kwamen we echt geen aandacht te kort. Om 17.10 liepen we de gate weer uit na een best wel hobbelige landing op de Polderbaan (we gingen echt van links naar rechts). Om 17.30 uur hadden we de koffers en liepen we de aankomsthal uit waar Melissa & Celine op ons stonden te wachten, lief toch weer van die meiden he, ze kwamen die oudjes gewoon weer ff ophalen zodat ze niet met de bus naar huis hoefden te rijden. Melissa reed ons netjes naar huis en de vakantie zat er weer op .. het was in 1 woord geweldig om ook deze stad een klein beetje van ‘binnen’ gezien te hebben.

Uiteraard kan je niet alles zien en doen in 5 dagen dus we hadden gewoon alweer een reden om ooit terug te gaan ;-)