Dagje Sightseeing, praten met Grieken, een terrasje en lekker eten.
Om 08.00 uur wakker worden was niet gelukt, alhoewel .. ik was even wakker maar heb me nog een keer omgedraaid en opeens was het 09.30. We wilden naar de White Tower om die van binnen en van boven te gaan bekijken maar omdat we ietsiepietsie laat waren gooiden we onze plannen maar weer eens om. We liepen naar beneden om Bus 23 te pakken maar die liet echt op zich wachten. Overal om me heen zagen we de bussen vertrekken maar de deuren van de 23 bleven dicht, opeens kwam de chauffeur er toch aan gewaggeld. De bus bracht ons naar het centrum, we stapten uit om een broodje te kopen en wat te drinken en pakten bus 23 weer om terug te gaan naar de Trigonion Toren.
De toren waar we de dag ervoor in de avond waren, nu wilden we het overdag bekijken en we wilden zelfs de toren in en dat kon alleen op dinsdag en zaterdag, goed gezien van Ria hahaaa. En ze had dat niet alleen goed gezien, want ze had nog veel meer in petto voor ons op de reis naar boven .. en weer naar beneden hahaaa. Toen we de bus weer wilden pakken zat er een heel erg oud vrouwtje bij de bushalte helemaal in het zwart. Opeens begon ze te praten maar daar snapte ik natuurlijk niks van, totdat ze "iekossie-tria" zei .. owww, 23 dus, het ging over bus 23, die kwam er bijna aan bedoelde ze hahahaa. Ze bleef maar lekker doorpraten en vroeg waar we vandaan kwamen, Ollandia zei ik en ze moest lachen. Geen idee wat ze nog meer zei maar ze was wel heel vriendelijk dus ik dacht .. kom op, een Selfie met haar hahaha, en zelfs dat vond ze mooi, heerlijk toch. In de bus zelf werd ik ook al aangesproken door een oude man, hij zei me dat we bijna langs een belangrijke kerk reden de Agios Dimitrios Kerk (die ook op onze planning stond voor de terugweg).
Daarna zat ik ook lekker te kwekken tegen hem en toen ik zei dat ik een paar woordjes Grieks sprak vond ie het helemaal geweldig (dat had ik beter niet kunnen zeggen hahaha), hij ratelde maar door zei op een gegeven moment dat het oude Thessaloniki waar we reden van 315 voor Christus was. Ook met deze man maakte ik een Selfie en hij zei me dat hij al 84 jaar was. Toen ik zei dat ik 50 was zei hij dat hij een zoon had van 53, lekker aan de babbel dus.
Boven bij de Toren stapten we uit en kochten we eerst weer wat te drinken en daarna begonnen we aan de eerste serie foto’s van Robski boven op een muur hahaa. Ik werd in allerlei posities gezet en Ria stond ergens beneden foto’s te maken, de toeristen om me heen keken me aan alsof ik dwaas was (die zagen Ria natuurlijk niet hahaa). We gingen de Toren in (gratis) en liepen via een trap die blauwe verlicht was naar boven. Tussendoor liepen er ook een paar Engelsen, 2 meiden en 2 gasten die ook selfies aan het maken waren. Opeens zegt die ene meid “kunnen jullie niet even foto’s van ons maken” .. jawel hoor geen probleem, en even later maakte ze foto’s van ons, goeie deal dus.
Eenmaal boven was het uitzicht echt geweldig, kijkend over de stad naar beneden kon je goed de overblijfselen van de stadsmuur zien, veel van de overgebleven delen werden netjes in tact gehouden waaronder dus ook de boog van Galerius. We genoten van het uitzicht en vroegen toch nog maar een keer aan die engelse meid om nog een foto te maken van ons, nou dat hebben we geweten. Links, rechts, daar nog even, ja draaien hahaa, ze maakte er een echte fotoshoot van en eerlijk is eerlijk, het leverde mooie foto’s op.
Een half uurtje later zijn we weer verder gegaan maar niet voordat we ons eerste schepijsje gegeten hadden. Boven kochten we allebei een ijsje (Pistache en Cookies), daarna liepen we terug naar de bushalte en pakten Bus 23 weer terug naar beneden met als bestemming de mooie Agios Dimitrios kerk die ik er van buiten overigens helemaal niet zo mooi uit zag zien hahaa. Van binnen was ie wel heel mooi, alles glom netjes en om je heen zag de gelovigen van alles kussen en kaarsjes aansteken. Ik maakte hier en daar wat foto’s en we bekeken alles aandachtig, wat een rijkdom daar in die kerk hahaa.
Niet veel later liepen we verder in de richting van de zee, bergafwaarts dus de goeie kant op. Onderweg kwamen we een bakkertje tegen, en niet zomaar een bakkertje, nee eentje met hele lekkere zoete gebakjes. We liepen naar binnen en .. kwamen naar buiten met 2 flesjes water en een groot stuk zoetigheid dat ik in 2 stukken had laten snijden, verderop in de straat hebben we dat lekker op een muurtje op zitten eten, kijkend naar de chaos en drukte in de straten van Thessaloniki. Daarna liepen we verder naar beneden richting de Boog van Galerius .. maar .. wat zagen we daar links aan het eind van een zijstraat, was dat niet de Tempel met de naam Rotonda. Yeappp dat was ie dus die namen we gelijk maar mee.
Voor deze Tempel moesten we entree betalen van 2,00 pp dat ten goede kwam aan het behoud ervan. Binnen was het gigantisch groot (in het rond natuurlijk) en zeker ook hoog, heel hoog met mooie tekeningen in de rondingen. We hebben alle info doorgelezen die aan de muur hing (nou ja , bijna alle info dan hahaa) en na alweer een fotoreeks (binnen en buiten) liepen we verder richting de boog van Galerius.
Ook deze boog was een overblijfsel van de stadsmuur ooit, en tegelijkertijd was het een mooie publiekstrekker natuurlijk, daarom waren wij er dus ook. Deze boog was de perfecte plaats om een keer foto’s te maken met de bluetooth-selfiestick-standaard-met-afstandsbediening, dat dus. Ik zette dat ding in de goede positie en we gingen onder de boog staan. Ik drukte een paar keer op de afstandsbediening en we liepen terug om het resultaat te bekijken. Het resultaat was verbluffend .. helemaal niks, dat gekke ding had ut nie gedaan nie hahaha, wat een giller zoals we daar gestaan hebben. We gingen voor de 2e ronde en ook die mislukte, wat was er toch met dat ding. Er liep een vrouw te kijken wat wij toch stonden te doen en toen zag ze dat 3-poot staan met mijn iPhone erop. Ze was bang dat ze ervoor had gestaan dus we keken even maar weer had ie het niet gedaan, ze bood aan om foto’s van ons te maken, dat was een goed plan!
Toen we verder naar beneden liepen zagen we het Navarino square, ook een grote oppervlakte met overblijfselen uit de geschiedenis, geweldig mooi om te zien en heel bijzonder dat alle flats er gewoon omheen waren gebouwd. We liepen verder naar beneden op zoek naar een tip van collega Richard, een gezellig barretje direct aan de boulevard totdat we een opeens een tentje zagen met verse jus en Frappe. De prijs was echt niet normaal, ik betaalde 1,00 euro voor de verse Jus en maar 0,60 euro voor mijn Frappe, de goedkoopste tot nu toe. Zo’n 10 minuten later hadden we het barretje gevonden en we hadden zelfs 2 stoeltjes buiten op de eerste rij (half in de zon, dat dan weer wel). We bestelden een Ice-tea en een groot glas ijskoud bier voor mij.
We kregen er allebei een glas water en een bakje chips bij en toen was het genieten, mensen kijken en van de boulevard van Thessaloniki genieten. De hele boulevard was verboden om te parkeren, maar ja dat was het in heel Griekenland en geen Griek die zich eraan stoorde. Toch werd er een motor precies voorons neergezet op straat en ja hoor .. even later stopte de Police en stapten er 2 agenten uit die gelijk gingen schrijven. De eigenaar van de motor holde gelijk naar buiten maar het was al te laat .. schrijven is schrijven .. die gast ging uit zijn plaat man, en die agent verblikte of verbloosde niet en schreef gewoon door. Zelfs toen ie weer weg was bleef die gast schreeuwen en bellen en handgebaren maken, hij was het er niet mee eens maar was wel de L*L zeg maar. Je wilt het niet geloven maar niet veel later parkeerde er nog een auto en nog een motor, en ja hoor daar kwamen de agenten weer. Ook deze ging uit zijn plaat maar bereikte er niks mee, allemaal kregen ze een bon. Al met al was het heerlijk zitten in dat barretje, veel te zien en veel te beleven hahahaaaa.
De vorige dag zaten we een Pita te eten en kwam er een gehandicapte jongen in een rolstoel met een heerlijke smile op zijn gezicht, hij kwam uiteraard voor geld en ik gaf hem 0,50 euro gewoon om zijn smile. Diezelfde jongen kwam nu op de boulevard voorbij rijden met dezelfde glimlach en praatjes. Uiteraard kwam hij weer voor wat geld maar hij bleef maar lachen, hij vroeg er zelfs om en ik zei tegen hem “Why not??” Dat vond hij nou ook dus ik gaf hem weer 0,50 euro en hij bedankte me met een lach. Hij zag ook een glas water met ijsklontjes op tafel staan en zei dat hij dorst had en of hij het glas mocht opdrinken .. en weer zei ik “Why not” hahaa, hij vond het geweldig en even later reed hij er weer vandoor in zijn rolstoel, kleine moeite, klein bedrag voor een blij mens.
Even later stapten we weer op en liepen we richting de bus toen we hem weer zagen staan, ik tikte op zijn schouder en zei “I’ve seen you before” en trots liet hij lachend een punt pizza zien die hij van iemand had gehad, geweldig toch. Wij namen de bus naar huis en het eerste wat ik deed toen we thuiskwamen was een frisse douche, en dat was echt nodig hahaaha.
Om 20.45 uur gingen we er weer vandoor, er moest een hele gezellige wijk in de buurt zijn met veel barretjes en ook restaurantjes en dat wilden we zelf natuurlijk ook ontdekken. Bus 03 bracht ons in 4 haltes naar het (bijna) centrum in de wijk Ladadika. Toen we de wijk inliepen leek het eerst wat rustig maar eenmaal om de hoek werd het heel gezellig. Veel barretjes met gezellige muziek en op veel plaatsen hingen super grote waaiers gewoon in de lucht, er was zelfs een heel erg groot rad (doorsnee zo’n 2,5 meter) die als waaier diende, ervoor stonden bankjes voor als je van wat wind wilde genieten, ook al zo grappig.
We liepen door de wijk en bekeken alles om ons heen, we hadden al wat research gedaan en die ene die we op het oog hadden zag er toch niet zo gezellig uit .. hmm .. dilemma, wel of niet .. en we besloten om het niet te doen. We liepen weer omhoog de straatjes in waar we al doorheen waren gelopen, daar hadden we een kleurrijk restaurant gezien met de naam Takadum en daar gingen we zitten.
Takadum zat op een hoek van een gezellig plein, gekleurde stoeltjes en gezellige muziek. We kregen de kaart en toen bleek dat je alleen maar kleine gerechtjes kon bestellen, alles per stuk, mezes dus. We namen vooraf Bouyourdi, de gegrilde courgette, patatjes en Tyrokafteri (pittige feta-pasta). Ria nam een pork steak en nog een lapje vlees en ik ging voor de Sausages en Kebab. Ouzo hadden ze ook, helaas geen bekend merk maar Home-made Ouzo dus tsjaa, bij gebrek aan wat anders nam ik die maar. Het flesje kwam zonder dop en toen ik goed keek bleek de Ouzo gewoon in een Plomari flesje te zitten, lachuhhh. Ik moet eerlijk zeggen dat het eten geen hoogstandje was, de Bouyourdi was niet heet genoeg en een plakkerige bende, patatjes waren niet gaar en de kebab was opeens souvlaki. Verder was de locatie perfect dus we hebben er toch nog wel van kunnen genieten.
Om 23.00 uur zijn we ervandoor gegaan en hebben we nog een rondje door de wijk gedaan, daarna namen we de bus terug naar huis en rond 23.30 uur stapten we weer in een koele kamer, lekker hoor. Na en douche en wat tikwerk ben ik om 00.30 uur gaan slapen, klaar voor een volgende dag naar het strand zzz zzz zzz.