In April was het elke dag toch nog wel afwachten wat voor weer het werd. Om 08.00 uur werden we wakker, trokken we de gordijnen open en .. en .. Yeaahh, een mooie blauwe lucht met hier en daar een klein wolkje, dat zag er weer heerlijk uit, een mooie dag om op pad te gaan dus.
Na een ontbijtje zijn we om -09.30 uur vertrokken richting Elafonisi, een mini schier-eilandje in de zuid-west kust van Kreta met een geweldig mooi strand. Zonder te stoppen zouden we er ongeveer anderhalf uur over rijden, maar ja, als wij wat leuks zien dan zetten we de auto aan de kant .. dus in ons geval duurt dat meestal wel iets langer.
Het was een hele mooie route en na 3 kwartier slingerden we echt lekker door de bergen. Opeens zagen we een parkeerplaatsje met 2 standjes . .we stopten maar even .. en .. jawel hoor, een oude Griek die vanalles te koop had. Hij had een paar smaken echte lekker JAM (die we moesten proeven), hij had cremmetjes voor op je handen enzo, ook ik kreeg dat op gesmeerd hahaha. Ook hij sprak geen woord Engels dus daar ging ik maar weer op mijn allerbeste Grieks, en ook hij kon er wel om lachen. Dus na een 'goed gesprek' en wat proeven liepen we weg met 2 potjes jam (aardbeien en sinaasappel) voor maar 8,00 euro (met 2 euro afdingen natuurlijk). Het was voor het goede doel, en eerlijk gezegd smaakte het best goed.
Oww jaa, we waren gestopt voor het mooie uitzicht, dus daar hebben we ook nog wat foto's van gemaakt, en het was echt de moeite waard, wat een mooi stukje natuur!! Om 10.15 uur reden we verder en 2 minuten later stonden we alweer stil voor een Stoplicht .. wat was dat nou weer zo midden tussen de bergen ?? Daar had het dus alles mee te maken, we gingen door de tunnel heen en omdat het heeeel smal was werd het geregeld met stoplichten.
Okee wij staan daar dus te wachten .. enn .. enn .. heb ik weer, komt er weer zo'n hootemetoot mijn voorraam wassen .. en die was al zo schoon (!) Ach ja, ook die man deed zijn best en kreeg dus ook een fooitje van ons voor zijn 13 seconden werk, zo zijn wij nou eenmaal hahaaaa. Een kwartier later zagen we een heleboel loslopende berggeiten lopen. Whaaahaa, die hadden een eigen heren en dames WC, alhoewel, dat was het ooit geweest, het stond nog boven de deur. Daar hebben we ook wat foto's van gemaakt, heel grappig gezicht.
OM 11.15 uur kwamen we in Kelafonisi aan. Het was iets bewolkter dan we hadden gehoopt maar wat een prachtig gezicht was dat zeg. Er stond een stevige wind (windkracht 8 gokte ik) maar wat een mooie heldere blauwe en licht blauwe zee. Via een smalle zandstrook konden we het kleine eilandje (schiereiland eigenlijk) bereiken. Wat kon je daarvandaan toch goed de verschillende kleuren blauwe zee zien, echt fabeltastisch!!
Na de nodige Selfies stonden we zomaar opeens aan de andere kant van het kleine eiland .. maarrr . uhhh .. waar was de zon nou opeens gebleven ?? Wat een pech, Zon weg. Daarvoor in de plaats verschenen er dikke wolken de temperatuur bleef wel aangenaam maar het mooie blauwe zeewater was opeens ook veel minder mooi. Zachtjes aan zijn we terug naar de auto gelopen en zeiden we Adio-sas (tot ziens) tegen Elafonisi.
Iets verderop lag een Heilig Klooster .. The Holy Monastery of Chrysoskalitissa .. juist .. dat dus :-) Wat een naam he hahaa. Bij het klooster stond een oude geestelijke met een hele lange grijze baard de ruitenwisser van zijn auto te maken. Ik denk dat die auto, een Nissan Pickup, zeker wel 40 jaar oud was, maar hij reed nog steeds !! Entree voor het klooster was 2,00 euro. Dus na 2 x 2,00 te hebben afgetikt konden we de trappen omhoog nemen en een kijkje nemen inside the Monastery. Een half uurtje later reden we wee weg.
Rond 17.30 werd het tijd voor een Pita Gyros vonden we, we zochten .. en we vonden .. en we genoten van zoiets simpels, wat kan een mens toch snel tevreden zijn he .. Kali Orexi !! (eet smakelijk) Lekkaahh !! Thuis hebben we nog even in de zon gezeten en 's avonds zijn we na een opfrisbeurt een klein dorpje in gereden om wat te eten. Vooraf namen we een Saganaki (echt heerlijk hier), Ria nam een flinke Steak en ik ging maar weer voor de jeweetwel .. ja toch, dat kan je nu wel raden toch :P
Omdat je hier overal Raki krijgt liet ik tijdens het eten mijn hoesje van mijn iPhone zien aan de dame die ons eten kwam brengen. Op dat hoesje staat "It's OUZO time" . Ik hoopte dat ze dan zou begrijpen dat ik geen Raki hoefde .. en weet je .. Hoppaaahhh .. we kregen Ouzo als afscheid, mission completed!!
Om 22.45 uur waren we weer thuis en uhhh .. 23.15 lagen we op 1 oortje .. zzz .. zzz .. zzz