Op zoek naar de toekomstige luchthaven van Kastelli, relaxen terug naar Krassi.

Ontbijten deden we elke dag in de auto, dus dat deden we nu ook maar, zelfde ritueel hahahaa. Broodjes en Frappé bij de bakker en verse jus bij de buurvrouw, de kwaliteit was helemaal top dus waarom veranderen dan he. We gingen op zoek naar de nu nog militiaire luchthaven van Kastelli. Er was al jaren sprake dat dit een nieuwe luchthaven zou gaan worden dus ik was benieuwd of er al vooruitgang was geboekt ten opzichte van het vorige jaar. Im eerste instantie was het weer lastig om de luchthaven te vinden, de weg ernaartoe was niet echt groot te noemen. Onderweg kwamen we wel weer leuke spots tegen om gekke foto's te maken, hoe kan het ook anders he hahaaa. Toen we aankwamen bij de luchthaven leek er eigenlik helemaal niets veranderd ten opzichte van het vorige jaar, hmmm, ik had dat wel verwacht. Foto's maken deden we maar niet van een militaire luchthaven, ik kijk wel uit hahaa. We reden via wat kleine (soms te kleine) bergdorpjes terug naar Cherso en hielden het rijden even voor gezien, het was tijd om standje relaxed weer voor de dag te halen.

In het zwembad was het bijkomen (waarvan dan ?? :-) Harry zette de massagestralen aan in het zwembad en bij Eva bestelden we een Griekse salade met een Mythos, geweldige combinatie zeg ik!!
Rond 19.30 uur gingen we naar boven, het was tijd om onszelf een beetje op te frissen, even op balkon te zitten om lekker te gaan eten in Krassi bij onze vriend Mpampis. Rond 21.00 uur reden we Krassi in en zagen we dat leuke karakteristieke kleine familie restaurant. We liepen naar binnen en zagen Mpampis en zijn broer aan tafel zitten. Hij herkende ons gelijk en begroete ons op zijn eigen vriendelijke manier. We zochten een tafeltje en namen eerst wat te drinken. Het weer was de afgelopen week echt fantastisch maar nu we hoog in de bergen waren (en we zaten echt hoog) merkte je dat de temperatuur 's avonds toch we flink lager lag dan beneden, het was ff wennen dus hahaaa.

Het was zoals gewoonlijk weer rustig met de gasten en of dat aan het tijdstip lag of de weinige bezoekers, ik heb het hem dit keer niet gevraagd. We krgen nog een tip van het huis omdat het zondag was elke zondag was er dus traditioneel Lam, Kip of Beef uit de oven, klaargemaakt op een hele speciale manier. Hij zei nog netjes lachend "only if you want ofcourse", hij zette totaal geen druk en liet ons gewoon verder kiezen uit de al net zo nette menukaart die precies bij het restaurant paste. Ria nam Pork from the oven en ik hield het bij een ander stukje vlees zonder botten. Vooral kregen we een mandje met brood en niet zomaar brood. Echt heel vers brood dat in een mandje werd geserveerd, liggend op een warme theedoek die half over het brood lag om het warm te houden, daarnaast lag een schaaltje met olijven en een creme / dip voor op het brood. Een ander voorafje waren 2 driehoekjes van gesmoten kaas in een bladerdaag jasje met sesamzaadjes erop, best machtig maar errug lekker. Daarna kwam het hoofdgerecht, Als ik Ria een tijgervelletje om had gedaan, zou ze zo in de Flintstones kunnen spelen hahaha. Ze kreeg echt een groot stuk heel erg mals vlees aan een bot, jeweetwel zo'n rond stuk vlees waar een bot uitsteekt hahahaa, en het vlees was zo mals!!

Naast ons zat een rus met zijn vrouw en dochter, hij sprak geen woord engels alleen maar Russisch, op een gegeven moment kwam Mpampis naar me toe en zei tegen me dat die man er helemaal niets van snapte. Hij vroeg alles in het Russisch maar dat werkte niet hahaaa. Zoals altijd was het een rustige maar op 1 of andere manier toch weer gezellige avond. Hij kwam af en toe even babbelen en als laatste kregen we weer een handgemaakt toetje van mama zelf. Mama kenden we van de keer dat we met Pasen bij ze waren, toen werden we meegenomen naar beneden om de familie te begroten, dat was een heel speciaal moment voor ons, maar zeker ook voor hem. Opeens zei hij tegen zijn moeder "Mama, zeg eens hallo tegen ze, ze waren hier ook met Pasen .." opeens herinnerde ze zich ons en ze kwam naar ons toe en gaf ons een hand, engels sprak ze niet dus alleen een paar woordjes grieks die vertaald werden. Even later zei Mpampis dat zijn moeder heel veeel vergeet, en ze heeft dan een klein duwtje nodig om dingen weer te herinneren, zoals dit dus .. geweldig!!!

Niet veel later vroeg hij of we Raki wilden en in eerste instantie zei ik dat ik moest rijden dus .. uhhh .. en ik zag hem echt kijken van "hmmm .. jammerrr .. "dus ik zei Okee, we doen een Raki en opgelucht zei hij "Yesss " hahaa, en daar kwam het flesje met de door zijn papa zelfgemaakte Raki. We namen er een paar en hij deed lekker met me mee. We kletsten nog wat over zijn leven en ons leven en uiteraard ook over de All-Inclusive resorts die in opkomst waren wat echt een gevaar werd voor de mini-markets en familie-restaurantjes. Ik dacht zelf dat het op dit moment zeker een gevaar is maar dat de mensen op een gegeven moment voor kwaliteit gingen, en niet voor low-cost dus ik probeerde hem wat moed in te praten en hij begreep me. We namen nog een Raki en even later wensten we elkaar een fijne avond en namen we weer afscheid met een stevige handdruk. Omdat ik teveel alcohol op had reed Ria terug naar Cherso waar we zeker nog wel 10 minuten in de haven hebben gewandeld. Parkeren was een beetje lastig dus we stonden helemaal aan de andere kant van de lange hoofdstraat, daarom besloten we maar om terug naar onze kamer te gaan.

Toen we Evalia binnenliepen zagen we Harry en Eva nog, uiteraard werd er weer wat gebabbeld en na 1 opmerking van mij kwam er alweer een flesje Raki op tafel van Harry. En daar gingen we weer maar niet zonder een Selfie te hebben gemaakt. Om 00.30 uur waren we weer boven, en half uurtje later sliep ik ook zzz zzz zzz.